Boş Koltuk

ilk 100 sayfa neredeyse karakterlerin kim olduğunu anlamakla geçiyor. kitap gerçekten çok ağır ilerleyor. başlarda hakkındaki olumsuz yorumlardan da etkilenerek bırakmayı düşünmüştüm aslında ama iyi ki bitirmişim diyorum. bir kasaba düşünün yazar neredeyse herkesin tek tek geçmişinden kesitler,i şimdiki yaşantısını, hayallerini, üzüntülerini, korkularını ve ümitsizliklerini anlatıyor. aslında hikayede ilginç hiçbir şey yok ama güzelliği de burada zaten. normal bir kasabada normal bir şekilde yaşayan normal insanların biraz farlı bir hikayesi. biraz zorlansanız da okuyun derim.