Cennet Ateşi Şehri (Ölümcül Oyuncaklar #6)

Hmmm... nereden başlasam acaba ^^
Öncelikle serinin son bulmasına çok sevindim, sıkıldığımdan değil ama artık bazı şeylerin bir sonuca ulaşması gerekiyordu ki zaten Ölümcül Oyuncakları okuma nedenim; "Cehennem Makineleri" serisi iken fazla uzamıştı :D
Son kitapta hatırlatmalar yapılması benim sürekli gözlerimin dolup yoğun ağlama krizlerine girmeme sebebiyet verdi :') bu nedenle Catarina'nin lafıyla, "Geçmiş ve Geleceğin çarpışması" beni derinden etkiledi <3 Sanki bende Magnus gibi her şeyi biliyor ve uzaktan hüzünle izliyormuş gibiydim bu yüzden aşırı bayıldım... Clare bu hissi vermeyi başarmıştı. Bence son kitapla gönülleri yine fethetmişti... tanıdık ve eski yüzleri görmek güzeldi ve onların kısacık konuşmalarıyla kalbim resmen hafifledi :')
Yalnız sonlara doğru "Yasa katıdır ama Yasa, Yasa'dır." ilkesini tekrar görüyoruz ve bu kurallar doğrultusunda alınan sert kararlar beni sinir etmedi değil...

"Özgürce hizmet ederiz, çünkü özgürce severiz."

-SPOILER-
Jordan'ın ölümünü beklemiyordum... gerçi Clare bazı kişilerin öleceğini ve sonda bir düğün olacağını söylemişti ama Jordan? bilemiyorum... Maia'ya sinir olduğum için çocuğa bir yerde de sevindim :/ İlla gerekli miydi derseniz bence hayır, değildi! Sanki Jordan'a haksızlık yapılmış gibi hissediyorum ve bunun nedeni çoğunlukla da Maia...
Simon konusunda da çok değinecek bir nokta yok aslında ^^ o hiçbir zaman vampir olmayı sevmemişti ve içten içe Gölge Avcısı olmak istediğini ayrıca bunun ona vampirlikten daha çok yakışacağını düşünüyordum... başına gelenler güzel olmasa da ancak bu şekilde tüm bu yaşananlar sonuca bağlanabilirdi o yüzden görmezden gelinebilir... böylesinin daha hayırlı olduğu kanaatindeyim :p
Tessa ve Jem ise... işte daha çok kendimi kaybederek ağladığım yerler bu kısımlardı :'((
"Sadece onun da burada bizimle bunu görmesini isterdim, sadece biraz daha yanımızda kalabilmesini."
"O bizimle Tessa. Bizi görebiliyor. Buna inanıyorum. Bunu hissediyorum, tıpkı bazen üzgün mü kızgın mı ya da yalnız mı mutlu mu olduğunu anladığım gibi." Şimdi bu satırları okuduktan sonra nasıl gözyaşlarımı tutabilirim ki ben?
Son olarak değinmek istediğim şey de Jace'in sürekli mutasyona uğrayan soy isminin sonunda gerçek kimliğini bulması, onun kabul etmesi içimi rahatlattı... şükürler olsun, GERÇEKTEN!!