Daha Sabaha Çok Var (The Hathaways, #4)

Çok güzel bir kitap daha bitti. Leo'ya bayıldım. Cat ile aralarındaki atışmalar çok komikti. Sonlara doğru azcık sıkılırken ve Cat'e sinir olurken (sürekli Leo'nun evlenme teklifini reddediyor. ! ) kitap yön değiştirdi ve Cat'in geçmişi bir anda karşısına çıktı. Yani okurken hiiç duraksamadım bir çırpıda okuyup bitirdim. Beatrix ve o bilgili hayvan sever hallerine bayıldım. Harry'nin kardeşinin arkasında oluşuna Cam ve Kev'in hallerine Win'e Amelia ve Poppy'e hepsine ayrı ayrı bayıldım. Tam bir ailelerdi özellikle serinin bu kitabında bunu çok iyi yansıtmış Lisa. Bir kaç alıntıyla yorumuma son noktayı koyuyorum ve kesin kez tavsiye ediyorum.


“Onlara çığlık atmayacağımı söyledim.” Yattığı yerden cevabı yapıştırdı Leo. “Sadece Marks şiirini ezberden okumaya başladığında çığlık atıyorum.” :D

“… Olası gelinlerin bir listesini yaptık. Neden göz atmıyorsun. Belki içlerinden biri ilgini çeker.”
Leo listeye baktı. “Mariette Newbury”
“Evet” dedi Amelia. “Onda ne sorun var?”
“Dişlerinden hoşlanmıyorum.”
“Peki ya Isabella “
“Annesinden hoşlanmıyorum.”
“Leydi Blossom?”
“Adından hoşlanmıyorum.”
“Ah tanrı aşkına Loe!” :D:D

“Bir seçeneğin olduğunu sanıyorsun.” Dedi Cam. “Ama aslında tam tersidir. Aşk seni seçer. Gölgeler güneşin yönettiği yönde ilerler.” Cam favorim söylemeyi unutmuşum :))

“Kalbimin üzerinde dinlen. Bırak rüyalarını koruyup kollayayım. Yarın sabah ve daha sonra ki tüm sabahlar , seni seven birinin yanında uyanacağını bil.” Leo. :)


“Bana güvenebilirsin.” Dedi Catherine
Leo; “Bana bir sebep söyle.”
“Çünkü güvenebilirsin.”