Öncelikle çiftimizin kitabın başlarında çok tatlı olduğunu söylemek istiyorum. Elbette geri kalan kısımda da tatlılardı ama ilişkilerinin hoş bir arkadaşlıkla başlamasını gerçekten beğendim. Connor'un Ellery üzerinde kontrol kurma çabaları, Ellery'nin ise ona başarıyla meydan okuması çok güzeldi. Ellery şimdilerde çoğu kitaptaki pısırık, utangaç ve öz güvensiz kızlar gibi değil. Aksine güçlü biri ve ilişkilerinin "çıkar arkadaşlığı" ile başlamaması kitaba benden artı puan kazandırdı ;) Belki üst üste bu türü çok okuduğumdan sürekli bir seks ilişkisiyle başlayan kızın daha önce aşık olması, erkeğin ise birkaç hafta veya 1 ayda aşık olduğunu anlaması ve hooop mutlu sonlardan sıkılmıştım. O yüzden kitap çok hoşuma gitti. Kızın kanser olduğunu bile bile Conner'ın onun yanında kalması ve sürekli ilgilenmesi gerçek aşk kavramını çok güzel vermekle beraber çiftimiz çok inatçı ve sürekli bir kavga edip barışma olaylarındaydılar. Ama bu bile benim gözüme hoş gözüktü çünkü kim sonsuza dek mutlu yaşayabilir ki? Sadece kitabın sonu sanki biraz aceleye gelmiş yazar tamam bitsin artık der gibiydi. Atlaya atlaya okuduk bayağı hızlı bir sondu ama 2. kitapta Conner'ın gözünden okurken boşlukların dolacağını düşünüyorum.
"Bir noktadan sonra bazı insanların kalbinde kalabildiğini ama hayatında kalamayacağını anladım. Bu da benim seni kalbimde tutma şeklim."
"Hatıralar sevdiklerimize tutunuş şeklimizdir ve seninle en güzel hatıraları yapmayı planlıyorum."