Devir

Cok severek, gulumseyerek ve de aci ile tebessum ederek okudum "Devir" i. Ece Temelkuran"in harika bir anlatimi var. Duygulari derinden etkilemeyi cok iyi biliyor.
Yil 1980... Ali, Aliye ile Hasan"in oglu. Onlar Alevi.. Anne gundelikci.. Devrimci, solcu ve komunist damgasini yemis, sistem karsiti bir kesimden geliyorlar.
Ayse, Sevgi ile Aydin"in kizlari.. Aliye"nin, evine temizlige gittigi aile.. Solcular, orta halli bir aileler ve Turkiye"nin gundemini yakindan takip ediyorlar... Iki ailede o donemde var olan anarsinin tam gobegindeler..
Ayse ile Ali cok iyi arkadaslar. Tum kitabi onlarin gozlerinden ve hissettiklerinden okuyoruz. 7-8 yasinda ki bu iki cocucugun hem yasanan olaylara bakis acilari hem de birlikte bu mucadelede cocukca yer alislarini okur iken, o doneme ait, benim nesilden cok kisinin burnunun diregini sizlatacak anilarla dolu kitap.
Ankara Kugulu Park"daki kugular ucmasin diye kanatlari kesiliyor... Ayse ile Ali, kugulari kacirip onlari serbest birakmayi kendilerine gorev ediniyorlar. Boylece abi ve ablalarina "devrim" de yardim etmis olacaklar... Cunku sunu o yaslarinda bile cok iyi ogrenmisler: "Cunku insan belki hic konusamaz bir kere susarsa. Kugu gibi dili disarda kalir, ses cikmaz. " Onlar artik hep konusmaya karar veriyorlar.
1980 den bu yana susmaya devam ediyoruz... Artik kugular gibi ozgur olup, ucmanin zamani geldi de geciyor bile !!!!