Özdemir Asaf, bana göre şiirle pek haşir neşir olmayan, şiiri anlamayan kişilerin en çok sevdiği şairdir. Çünkü kalıplaşmış, tabiri caizse ata sözüne dönüşmüş sözleri vardır. Kolay anlaşılır sözlerdir bunların bir çoğu. Bu yüzden, kolay sindirilebilmiştir insanlar... Ama, şiirin orta kesimlerinde gezenler için, "yani az şiir okumuyor, şiirden anlamamazlığı yok; ama aynı zamanda, çok şiir de okumuyor, şiirden çok fazla da anlamıyor" diye tanımlayabileceğimiz insanlar açısından pek sevilmez. Bir de şiirin üst kesimlerinde gezinen insanlar, şiiri gerçekten anlayan, gerçekten okuyanlar için, müthiş bir şairdir, Özdemir Asaf. "Yalnızlık paylaşılmaz, paylaşılsa yalnızlık olmaz." Bakıldığında bu söz çok klişe geliyor, modasız geliyor. Ama önemli olan da bu değil mi? Etkisiz gözüken, etkili bir söz... Öyle etkili ki, ata sözüne dönüşmüş, kalıplaşmış bir söz. Her kesimin bildiği bir söz... İşte, önemli olan da böyle sözleri edebilmektir... Çok konuştum, okuyun Özdemir Asaf'ı... Saygıyla.