Düğün (Lairds' Fiancées, #2)

Güzel ve eğlenceli bir kitaptı.Fakat malesef bazı kusurları görmezden gelemedim.Örneğin;betimleme bana göre yetersizdi ki aşk romanlarındaki en önemli unsur olduğu düşünülürse benim için bu büyük eksikliktir.Karakterler özelllikle başrol karakterler fiziksel olarak gözümde canlanamadı bir türlü.Brenna'nın atının bile nasıl bir şey olduğunu pek anlayamadım.Kitabın ilk başlarında "Tanrı şahiddir ki"sözünü her karakter-yazar da dahil-çok tekrar etti ve bu da benim dikkatimi çok dağıttı.Bir de yan karakterler çok fazla göründü.Oysa ki bu tip romanlar başroldeki çift odaklıdır.Brenna ile Connor'u daha fazla görmek isterdim.
Bunun dışında hikayeyi çok beğendim.Olaylar ve diyaloglar beni güldürdü.
Not:Judith Mcnaught'tan sonra okuduğum ilk aynı tür kitaptı ve insan ister istemez kıyas yapıyor elbette.Judith'in yazdığı erkek karakterlerin yanında Connor biraz sönük kalmış.Konu olarak da Düşler Krallığı'nı anımsatsa da içerik olarak alakası yok tabi.Güzel bir romandı:)