Halit Ertuğrul'u bu kitapla tanıdım. Başarılı bir üslup ile beraber aktarmak istedikleri harikaydı. Tüm etik değerlerini yitirmiş asi bir gencin kuralsız, engelsiz ve zevk dolu hayatının Halit Hoca ile tanışarak tepetaklak olmasını ve hayatının bu noktada şekillenmesini anlatıyor kitap.
Saygı , bu kitapta aktarılmak istenen bir çok unsurdan yalnızca biri.
Hayatlarına bir anlam yükleyemeyen gençlerimizin yaşamlarında kendilerini sorgulamadan yollarına devam etmelerini bu noktada kitap güzel bir şekilde eleştiriyor. Tabi bu eleştirinin büyük kısmı her zamanki gibi sistemimize.
"Çünkü en sıkıntılı hayat, amaçsız ve başıboş olan bir hayattır. Ne yapacağını , nereye gideceğini , nasıl bir ömür yaşayacağını bilmemek kadar insanı sıkıntıya sokan ve huzursuz eden başka bir şey yoktur."
Biz insanlar olarak sürekli aldatan tarafız zaten. Kendimizi aldatan ve harcayan. Tıpkı üstte yer alan satırlar gibi.