Emma, Austen'ın gözbebeğiymiş. Nedense kitaptan çok beklentim yoktu ama bu kadar yanlış çıkamazmışım. Harikaydı, bir an bile sıkılmadım hatta elimden bırakmak istemedim. İlginç bir şekilde Emma'ya ufaktan uyuz olmama rağmen hem de. Mutlu mesut tam bir aile ve arkadaşlık romanı; ama gerçekçilikten uzak, yapmacık değil. Austen mükemmel bir gözlemci ve romanlarında da bunu en iyi şekilde aktarıyor. :)