Ahmet Mithat Efendi ne de güzel yazmış Fêlatun Bey ve Râkım Efendi'yi.
Masal mı dinliyorum, tiyatro mu izliyorum, radyoda bir arkası yarın mı yayınlanıyor yoksa Rakım Efendi çıkarken evin kapısını açık unutmuş ve Dadı Kalfa ile Cânân'ı mı görüyorum o kapı aralığından...
İşte böyle güzel bir hissiyatla akıp gidiyor sayfalar...