Fırtına Çiçekleri

Yoğun duygularla sarmalanmış, ihtiyaç, aşk, çaresizlik,mutluluk ve huzur gibi duygularla harmanlanmış güzel bir romandı.
Okurken yer yer deyim yerindeyse yaşanan acı durumlarda benimde yüreğim daraldı ve duygulandım.
Kitap sizi gerçektende etkiliyor ve ruhunuza işliyor.Olaylar, karakterler..Yazar oldukça güzel analiz etmişti.

Olay akışına değinecek olursak Jervaulx Dükü olan Christan'ın bir düello esnasında yaralanmamasına rağmen kriz olarak
nitelendirilecek bir duruma gelmesiyle ana konuya giriş yapıyoruz..Bu krizi geçirdiği sıralarda öldüğü düşünülmüş ve
ilan edilmişsede aslında insanlar tarafından "Deli" olarak nitelendirildiği bir döneme girmiştir.Biraz vahşi..kavgacı..
konuşamayan ve sinirli..
Maddy ise Christian'ı babası aracılığıyla tanımaktadır..yada varlığından haberdardır zira evine gittiğinde yüzünü
gördüğü pek söylenemez.
Ama Maddy'nin babasıyla Chris'in ortak çalışması olan bir tezin sunumu için konferansa katılmasıyla ilk karşılıklı
etkileşim gerçekleşmiş ve bu günün ardındanda dükün ölüm haberi ilan edilmiştir.
Bir cemiyet üyesi ve Protestan olan Maddy hemşire olarak çalışmak için gittiği kuzeninin akıl hastanesinde hiç
ummadığı biriyle Chris'le karşılaşmıştır.Ve sonrası ŞOK..o akıllı, zeki,biraz cezbedici şeytansı gülüşü olan adam
yoktur artık..Ama Maddy o adamı geri getirmekte kararlıdır...Kuzeni,dükün ailesi ve diğer herkese karşı,tüm engellere
rağmen, bunu başarmalıdır.

Akıl hastanesinde geçen anlar, o iç sesler harika ve çok duygu yüklüydü.Beni benden aldı resmen.Chris bulunduğu hastalık
hali nedeniyle kendini ifade edemesede Maddy'e ihtiyacı vardır.Bunu anlatmaya çalışması, ve ona ihtiyaç duyduğu için içinde
beliren sevgi ve nefret...Chris bu yerden çıkmalı, burdan kaçmalıdır.Ama Maddy'e ihtiyacı vardır..onsuz olmaz.

Kitaba dair yazılacak anlatılacak,söylenecek o kadar şey varki.Ama ben okumanı önerir yorumu kısa tutmayı tercih ederim.
İlk başlarda biraz durağan gelebilir zira sadece olaylar ve durumlar vardır..Ama sonrası sizi oldukça içine çeker.
Okuyanlar bilir...Maddy'nin cemaatine karşı af dilemek için yazdığı mektup sahnesi vardı.İşte o sahnede yaşananlar
oldukça etkileyiciydi.Yani ne bileyim..yazar mükemmel anlatmıştı.
Bu kitabı ertelediğim için kızsamda kendime, geç olsun güç olmasın ,en azından okudum diye avunabilirim o.O
Okumayanlara en kısa zamanda benim gibi keyifle okumalarını öneririm...
00.58
21.12.2011...