İhsan Oktay, emeklilik günlerinin hakkını veriyor. Öyle ki, kitaptaki "giydirme" ve "geçirmeler", Yedinci Gün'den "yigirmi" kat daha beter.
Yazar, yıllar yılı, "öykülerinizde kadına niçin yer verilmiyor" diye tutturanları da unutmamış; "Çünkü kadının, mükemmel olmaktan başka ne özelliği olabilir ki? (s.163)". Lakin, bir kaç sayfa sonra, bu mükemmel kadına dair tüm beklentiler alabora olmaktan da kurtulamıyor :)
Öte yandan "Kahramanımız, çok iyi "resmedilmiş"; "Ne var ki, bu kadarını galiz bir kahramandan beklemek haksızlık olurdu. Çünkü Efendimiz'in ağırlığı, elbette ki brüttü (s176)".
Aslen kitabın özü, başlangıç ve bitişinde saklı; başlangıç: ".rOB0t oLmadiğnı KanıdLA" (N.V.Google :) Bitiş: "Hüüüüüüüüüüüüüüüp! Jjjjjjjjjjjjjjjjt! Nah-ha!"... (Tekrarlayan küçük harfler, on beşer tane).
Alınıp okunası, derhal filmi çekilesi...