Galiz Kahraman

İhsan Oktay Anar'ı bilen bilir. Satırlar arasında oradan oraya vururken anlattığı hikayeye tepeden kuşbakışı bakacak olsanız bu hikaye incir çekirdeği doldurmaz diye düşünürken bir bakmışsınız ki o dil karşısında o incir çekirdeği aslında sizsiniz.

Beklentim çok yüksek olunca hayal kırıklığı yaşadığımı itiraf etmeliyim:(

Bayağılığın iltifata tabi olduğu, sıradanlığın yüceltildiği, erdemsizliğin akıllılık kabul edildiği Türkiye ile ilgili eleştirel bir roman. Yazar, her zamanki incelikli anlatımı ile göndermelerde bulunurken, okuyucuyu da bolca güldürüyor. Kitabın bir çok yerinde kahkahalarıma engel olamadım :)

abartıldığı kadar iyi bir i.o.a. kitabı değil.

Yazılmasa da olurdu diyebileceğim az sayıda kitaptan biridir. Belki yazılmasa da olurdu demek içi çok geç ama okunmasa da olurdu.

İhsan Oktay Anar'ın eserlerini kendi eserleri içinde değerlendirdiğim için 7 puan verdiğimi söyleyeyim ilk başta. Çünkü kendisi benim için hakiki yazardır. Diğer yazarlarla kıyaslarsam eserlerini, hepsinin arasından 10 puanla birinci gelecektir benim gözümde.

Eser incelemesine gelince, Galiz Kahraman, bize çok yakın olan bir zamandan bahsediyor. Değer verdiklerimizin aslında değersiz olduğundan dem vuruyor. Muhteşem üslubunu konuşturmuş yine Anar. Kitapta güldüğüm birçok yer vardı. Gayet esprili yazmış. Gerçek ile gerçeküstüyu fevkalade meç etmiş. Aliyülaladır benim için her zaman. Anar'ı herkes okusun, okutsun. Edebiyat nedir, hayal gücü nedir ve nasıl cümle kurulur, dilimiz nasıl parlatılır, görmek isterseniz tabii ki.

İhsan Oktay, emeklilik günlerinin hakkını veriyor. Öyle ki, kitaptaki "giydirme" ve "geçirmeler", Yedinci Gün'den "yigirmi" kat daha beter.
Yazar, yıllar yılı, "öykülerinizde kadına niçin yer verilmiyor" diye tutturanları da unutmamış; "Çünkü kadının, mükemmel olmaktan başka ne özelliği olabilir ki? (s.163)". Lakin, bir kaç sayfa sonra, bu mükemmel kadına dair tüm beklentiler alabora olmaktan da kurtulamıyor :)
Öte yandan "Kahramanımız, çok iyi "resmedilmiş"; "Ne var ki, bu kadarını galiz bir kahramandan beklemek haksızlık olurdu. Çünkü Efendimiz'in ağırlığı, elbette ki brüttü (s176)".
Aslen kitabın özü, başlangıç ve bitişinde saklı; başlangıç: ".rOB0t oLmadiğnı KanıdLA" (N.V.Google :) Bitiş: "Hüüüüüüüüüüüüüüüp! Jjjjjjjjjjjjjjjjt! Nah-ha!"... (Tekrarlayan küçük harfler, on beşer tane).
Alınıp okunası, derhal filmi çekilesi...

yigirmi????:):)

Doğma büyüme Kasımpaşalı olan İdris Âmil, temsil ettiği insanlık gibi, kısa yoldan ün ve para kazanmak heveslisidir.
Ara sıra kahkahalar atarak okuyacağınıza eminim.

Yazarın okuduğum ilk kitabı.ilk 30 sayfa uslübuna alışmakta zorlandım ama sonrası çok keyifliydi. Yazarın düşünen beynine sağlık..