ESTRAGON: Hah, tamam, hadi birbirimizin fikirlerini çürütelim.
VLADIMIR: İmkansız.
ESTRAGON: Öyle mi?
VLADIMIR: Artık düşünme tehlikesinden uzaktayız.
ESTRAGON: Neden yakınıp duruyoruz öyleyse.
VLADIMIR: Düşünmek en kötüsü değil.
ESTRAGON: Belki de değildir. Ama az şey mi?