Gördüğüne Asla İnanma

Evet bir polisiye-macera romanı daha bitti ve raftaki yerini aldı.Mario Mazzanti'nin Şah Mat'ını da okumuştum. Her iki romanda da benim adıma ortak olan sıkıntı romanların bağlanış şekliydi. Bir şekilde yazarın roman sürecinde yarattığı heyecan anlamsız bir sonla insanı hüsrana uğratıyor. Bu romanda ek olarak en çok süreksizlik beni itti. Buna neden olan şey ise olaya dahil isimler hakkında verisizlikti. Sadece birkaç karakter hakkında yapılan betimlemeler ile gözünüzün önünde silik de olsa bir şeyler canlanırken şüpheli grubunda olup da adı sık sık geçen isimler sanki birer hayaletmiş gibi bir yaklaşım sergilenmişti. Ve bu da yaratılmaya çalışılan gizemi katlettiği gibi okuyucunun romanın içine dahil olamamasına sebep olmuştu. Güzel bir kurguydu aslında. Kovalamaca faslı fena değildi. Ama son...Aynı şah mat'ta olduğu gibi yine "nasıl yani?" diyerek kitabı kapattım ne yazık ki...Daha iyi yazılmış pek çok polisiye macera romanı bulabilirsiniz diyerek yorumumu noktalıyorum.