Gözyaşlarımı Sildiğim Gün

Taze taze bitirmişken yorum yazayım dedim ama çok zor. Bir yandan bitirmenin hüznü diğer yandan okuduklarımın boğazımda bıraktığı yumru. Benim için bu kitabı yorumlamak bile zor. O kadar mükemmeldi ki.

Kitabın konusunu ilk okuduğumda çok ağır duygularla bezeli bir kitap bulacağımı düşünüp endişe etmiştim. Hele ki sulu göz biriyseniz ve Linda gibi birini bu konuyla okuyorsunuz ağlamamak elde değil ki. Ama hem ağlattı hem güldürdü, duygudan duyguya sürüklendim durdum. Hele son sayfa da bir yandan ağlıyor bir yandan gülüyordum.

Milla’nın yıllar boyu süren mücadelesi oldukça etkiledi. Özellikle son dönem okuduğum bir kitapta çocuğunu istemeyen birine denk gelmiş ve arkasından bunu okumuşken farkı daha iyi anladım. Herkes pes ederken onun ısrarla mücadele etmesi tam damarıma bastı. Yıllar boyu kendi kuyruğunu kovalayıp dursa da mücadele etmeyen, örnek teşkil edecek bir kitap.

Ve Diaz. Yorumlardan Kara Melek’ten Simon’a benzediğini okumuştum. Evet benziyordu. Ama benzediğinden 10 katı farklıydı. O nasıl bir kalemse sadece varlığıyla bile güven veren bir karakter yazmayı ve inandırmayı başarmış Howard. Öyle bir durum ki Diaz olaya dahil olduktan sonra nasıl ilerlediğimi bilemiyorum. Tam bırakıyorum kitabı, aklım orada kalıyor.

Daha ne yazsam bilmiyorum ya. Hele son bölümleri, o fedakarlık. Hala etkisindeyim.

Küçük bir detayda dikkatimi çekti. 1993 yılında başlayan olaylar 2003 yılından devam etti ve 2013 yılında hem de anneler gününün olduğu günlerde kitap çıktı. Bilemiyorum tesadüf mü ama tesadüfse bile çok hoş.

Unutmadan çevirisi de çok güzeldi. Yani her şeyiyle mükemmel bir kitaptı. Daha birkaç gün etkisinden çıkamayacağımı biliyorum ve yazarı sevenlere tavsiye ediyorum.


Alıntı:
Ağlamak istemiyordu. Gözleri öylesine şişmişti ve öylesine acıyordu ki artık bir daha ağlamak istemiyordu. Dün gece içinden kendini okyanusa atmayı geçirdiğini anımsadı. İçindeki acı ve keder o kadar güçlüydü ki, her ne şekilde gelirse gelsin her türlü avuntuya kapısı açıktı. Ama ancak şimdi böyle bir şeyi asla yapamayacağının farkına varıyordu. Teslim olmak onun doğasında yoktu. Öyle olsa, bunca yıldır aynı kararlılıkla oğlunun peşinden koşmazdı.