Gözyaşlarımı Sildiğim Gün

Kitabın konusunu yazmak istemiyorum. Konusu değişik,etkileyici ve sonu kesinlikle beklenildiği gibi değil. Ben kitapla ilgili duygularımı yazmak istiyorum...

Kitap biteli iki gün oluyor neredeyse ve ben hala bir tuhafım içimde yara bırakan kitaplardan biri oldu Gözyaşlarımı Sildiğim Gün. Bir çok olayda tarafsız okumam yada mantıklı yaklaşmam mümkün olmadı çünkü bende bir anneyim ve en büyük korkularımdan birini okudum ve bu hiç kolay olmadı.

David'e çok kızdım başlarda düşse de kalkmalıydı oda savaşmalıydı diye. David benim en büyük hayal kırıklığım oldu kitapta.

Diaz gece gibi karanlık adam hatta buna ilaveten buz gibi de soğuk. Kara Melekte ki Simon'a benziyordu biraz. Ve Diaz çoğu zaman odun,uyuz,gıcık gibi iadeler kullandım onun için ama Milla'nın en zor zamanında belkide gerçekten evladını kaybettiği anlarda ona destek oluşu kendini affettirdi..

Milla Kitapta bebeğine olan sevgisi o kadar güzel ifade edilmişti ki malum sayfaya gelene kadar kalbim kaç kere çarptı kaç kere attım elimden başka kitap aldım hatırlamıyorum..... Milla ah Milla beni ağlattı kendimi zayıf ve güçsüz hissetmeme sebep oldu ve nihayetinde kitabın sonuna yaklaşırken kendimi bencil hissettim .

Son olarak konusu değişik ,kurgusu muhteşem ama sürekli ağlatan bir kitap değil eh yazarı malum iyi ki okumuşum.....sizde mutlaka okuyun .