Güle Güle

Evvet!!! An itibari ile cici kapaklı, ilginç konulu, farklı anlatım tarzlı kitabımız bitmiş bulunmakta :))
Aslında ne hissettiğimi bende anlayamadım..Kitap nasıldı pekte bi fikrim yok..Kendimi ortada kalmış gibi hissediyorum.
Sanırım sonu yüzünden, Charlie'den bir teşekkür konuşması okusaydık belki böyle olmazdı.
Neyse..Charlie ile Vera çok yakın arkadaşlardır.Liseye başlayıpta araları açılana kadar iyi bir ilişlileri de vardır.
Bir gün Charlie ölür ve o sırada ne yaşandığını kimse tam olarak bilmez Vera dışında..Ah tabi birde Jenny!!-gıcık kız-
Kitap Charlie'nin cenaze töreni ile başlıyor, ve sık sık geçmiş ve gelecek arasında yazar adeta yolculuk yaptırıyor bize.
Charlie'nin öldüğü gece olan olayları merak etmeden duramadım, son sayfalara bakmamak için kendimi zor tuttum desem yeridir.
Kitabın alnlatımı değişik geldi bana, hani ne bileyim, sanırım tarzım değildi bu yüzden ara ara sıkılmadım değil.Biraz
okuduktan sonra bu durumu aştım sanırım.
Charlie ah pardon Charlieler sık sık Vera'yı ziyaret ederek ona, hakkındaki gerçekleri anlatmasını istiyor.Ama kızımız
bu konuda biraz hassas, zira arkadaşlıkları son zamanlarda pekte iyi değildi, ahh kimi kandırıyorum resmen felaketti.
Bu yüzdende bir çıkmazdaydı kızımız.
Kitap yer yer komik, bazen dramatik ve bazende oldukça eksantirikti.-doğrumu yazdım emin değilim-
Son sahnelerde Charlie'nin peçetelere yazdığı notları okumak çok ilginç ve tatlıydı.
Ve babasıyla sonunda anlaşmaları ve yaşadıklarının üstüne gitmeleri ve onu aşmak için yaptıklarıysa
okunmaya değerdi.Ken Dietz, ilginç bir baba :))
Söylediğim gibi şu an ne hissettiğimden emin değilim ama bu kitabı arşivime eklediğim ve okuduğum için mutluyum :)