Güller

Bu kitabı nasıl anlatabilirim bilemiyorum. Tam bir trajediyi anlatıyor.

Mary'nin hikayesiyle başlıyor kitap. Empati kurmaya çalıştım ama yapamadım, Mary'e olan sinirim geçmedi ama sonra Percy ve Rachel'In hikayesi derken bir bakmışım her bir sayfayı boğazımda bir yumruyla okuyorum. Mary ve Percy için üzüldüm ama bütün suçu Mary'e yükledim ben. Percy daha ne yapabilirdi?! Tarla da tarla al başına çal demek isterdim Mary'e. Mary ve Percy'nin hikayesini okurken rüzgar gibi geçti'yi hatırladım sık sık.İki hikayenin de hamuru benzer bana göre.

Alıp okunacak çok güzel bir kitap ama okuyucunun ruh durumuna olumlu bir katkısı olmuyor. Kitabı elime almamla bitirmem bir oldu ama bu kadar acıklı bir öyküyü yüreğim zor kaldırdı.

Son olarak 10 değil 9 puan çünkü çok az da olsa birkaç yerde konu uzatılmıştı ve okurken biraz sıktı.