Harry Potter ve Ölüm Yadigârları (Harry Potter, #7)

Harry Potter serisinin sonu. Bu kitap beni büyük bir çıkmaza sürükledi. Yazara bir yandan kızarken, bir yandan da beni bu dünyayla tanıştırdığı için minnettar oldum. Kitabın son sayfasını kapatırken bir Muggle olduğum gerçeği, Hogwarts'tan gelen bir mektuba hiçbir zaman sahip olamayışım ve o büyüden, sihirden ayrılışım bana burukluk veriyor. Muhteşem bir evrenle tanışıp sonra dışlanmak hissini kabullenmek zor gerçekten.

Eğer salt kitap hakkında konuşmak gerekirse, bazı ölümler çok gereksizdi. Hatta amaçsızdı diyebilirim. Bunu sevdiği karakterler öldüğü için çemkiren bir okuyucu olarak değil; bu ölümlerin sadece vurucu olması istendiği için gerçekleştirilmiş olduğunu düşünüyorum. Kitap olaylar yönüyle, akışıyla çok tatmin ediciydi. Ancak son 200 sayfada bütün gizemlerin çözülmesi, arka arkaya düğümlerin açılması alelacele yazılmış hissettirdi maalesef. Kitabın sonunda 19 yıl sonrayı anlatan iki sayfalık yazının basitliği ise hayalkırıklığı diyebilirim.

Bunlar çok da önemli değil açıkçası. Çünkü ben bu seriye tam anlamıyla bağlandım diyebilirim. Aradaki 19 yılı okuyabilmek isterdim. Serinin hala devam etmesini isterdim. Her şeyi öğrenmek isterdim. Ama bir maceranın daha sonlandığını kabul etmek gerekiyor. Zamanla o da olacak.