Harry Potter ve Sırlar Odası (Harry Potter, #2)

Başları ne kadar sıkıcıysa devam ettikçe, sırlar oluşup açığa çıkmaya başladıkça da bir o kadar akıcı devam etti.

Dobby her ne kadar fiziksel olarak çirkin bir cinmiş gibi anlatılsa da okurken "Gel sana bir sarılayım." diye düşünüp durdum. Çok tatlıydı benim gözümde, hırpalanıp durmasına da sinir oldum.

Serinin diğer kitaplarını okudukça Voldemort'a üzülecekmişim gibi bir his var içimde. Zaten genellikle hikâyelerin kötülerini onaylamasam da içlerindeki karanlığı anlayabiliyorum, hiçbir kötü saf kötülük ile doğmaz. Ama Dumbledore'un da dediği gibi "Kim olduğumuzu gösteren şey seçimlerimizdir."