bu kitabı yorumlamayacaktım...beğenmediğimden değil...üşendiğimden...
ama yorumlamam sebep olan bir bölüm var ki..gülmekten kırıldım :)
işte o bölüm:)
"O zaman mesele halloldu."dedi ve tekrar oturdu.
Marlie terslenerek "Ne halloldu?" diye sordu..
"E işte sen beni seviyorsun, ben de seni seviyorum."
"Peki, ne yapacağız? Ateşkes mi imzalayacağız?"
Dane başını iki yana sallayıp tekrar Marlie'nin elini tuttu.
"Evleneceğiz." Parmak uçlarına bir öpücük kondurdu.
"Ayrıca bazı insanlar gibi altı ay beklemeyeceğiz. Büyük
ihtimalle bu hafta sonu evleneceğiz. Bir haftadan uzun
sürmeyecek."
Marlie'nin nefesi kesildi. Yüzü ışıltılı bir tebessümle
aydınlandı. "Bunu bu hafta sonu halledebileceğimizden
emindim," dedi.
birbirini sevdiklerini söyleme şekillerine bayıldım....
neyse yoruma gelecek olursak kitabı beğendim...
Marlie polislerede yardım ettiği psişik yeteneklerini başından geçen bir olay sonucu kaybetmiştir.
Bir cinayet sahnesinin zihninde belirmesi sonucu bu rahatlık altı yıl sonucunda sona ermiştir.
ve sorumlu bir vatandaş gibi polise olanları anlatmıştır...Tabi kendisini inandırması
biraz uzun sürmüştür...Sonuçta her ayrıntıyı katil değilse yada olay yerinde değilse bilmesi imkansızdır.Ama en nihayetinde Marlie inanıyorlar...
Dane ise bu olayı araştırmakla görevli dedektiflerden birisidir.İlk başta oda Marlie inanmasa, hatta ona kaba davranıp alay etsede ikinci cinayeti gören Marlie'nin yanında olup olaya tanık olması duruma olan inançsızlığını sarsmıştır.Gerek görev bilinci gerekse Marlie olan ilgisi yüzünden bu ikili yakınlaşmış ve biraz pürüzlüde olsa mutlu sona ulaşmaya çabalamaktadır...
Katilimizse ayrı bi alem...çok zeki..yani son ana kadar öyleydi...:)
neyse sistematik çalışan ince eleyen, sık dokuyan bi tip...
ama oda yakalanıyor..
evet son rütüşleri vermek gerekirse sevdim kitabı...
ama en güzel yanı sonuydu...Sonunda ne mi oldu...
komikimsi şeyler...
okuyun derim:)