Hilalin İki Ucu

kitaptan alıntı;

O'nu arzuluyorum. fani dünyanın imtihanlarına son verip beni artık yanına almasını ve kara toprağın altında kendi ruhundan üflediği bu zavallıya huzuru bağışlamasını diliyorum. yalnızlığımın O'nunla nihayete ereceğini öyle iyi biliyorum ki! sanki bu bana ezel bezminde vadedilmiş gibi kat'i bir his...

şu yeryüzünde binlerce senedir gelip geçen hükümranlıklar ne kadar ihtişamlı olursa olsunlar, aşkın iktidarı yanında hükümleri hiçtir. aşktır ezeli ve ebedi iktidar, hükmü hiç yitmeyen... tarihi yazan dahi hakikatte aşktır...

aşk kimi zaman bir güzelin billur yüzünde, kimi zaman bir dostun hoş sohbetinde, samimiyetinde, kimi zaman kendini tayin ettiğin vazifededir. âlimin dediği gibi; aşk bir türlüdür ya görüntüleri binlerce türlüdür... aşk kişiyi kendine bağladı mı fenalıklardan muhafazaya alır, yüreğini sıcacık eder, ahvâlini yumuşak kılar, çirkinlikleriyle o kişi pamuğa döner...

kendi dünyasında olmak iyidir Amber! kimse sizi rahatsız etmez. kendinize bir ağ örer, kozanızda yaşarsınız. öyle ki çoğu zaman ne hissettiğinizi kelimelere dökmeye bile üşenirsiniz...

Eflatun dedikleri feylesof diyordu ya ''aşk ilahi bir deliliktir...''

bir gizli hazineydi ve ancak Bir'e olmalıydı aşk! gönül yalnızca Allah'ın evi olmalıydı. O'ydu varlığımın her hâline itibar eden, yarattığı bir insanoğlu olarak beni gerçekten seven.... Hak'tan başkasına takılan kişi, hakiki sevgiliden perdelenir ya, Yaradan da beni böyle mi sınamıştı?