İlk

Yazarın sevdiğim ikinci kitabı oldu, tek sıkıntım kızın fazla saf olmasıydı biraz dozu aşılmıştı yani :)

Yetimhanede 19 yaşını dolduran ve oradan ayrılmak zorunda kalan Meyra, dışarıda geçirdiği ilk gecesinde, bir otel odasında başına gelen talihsizlik nedeniyle ki kız resmen direkten döndü, Ezel'le tanışıyor. Ezel karanlık işlerle uğraşan bir adam, yaşadığı hayat buna mecbur bırakmış desek daha doğru olur.

Kitabın büyük bir kısmı sakin geçiyor, ikili arasında başlayan yakınlaşma, birbirlerinin her anlamda ilkleri olması derken aralarındaki bağ oldukça güçleniyor, ta ki Ezel'in sevdiği kadının geçmişini araştırmaya başlamasına kadar, işte orada işler karışıyor, ortalık birden hareketleniyor, geçmişten çıkıp gelen dostlar, düşmanlar, açığa çıkan sırlar, geçmişin duvarlarını bir bir yıkarken, aslında bu ikiliyi birbirine çocukluklarından bağlayan daha güçlü bağlar olduğunu öğreniyoruz, silahlarla ve kanla yoğurulmuş bir bağ.

Kitap sonlara doğru cidden hareketli sahnelerle göz doldurdu ve bu çok hoşuma gitti, sadece bir karakter vardı ki onun ölmesine cidden üzüldüm :(

@gulunkitapligi