İmkansızın Şarkısı

Murakami'nin okuduğum ikinci kitabı. Sahilde Kafka'dan da memnun kalmamıştım ama herkes ne kadar iyi bir yazar olduğunu vurguladığı için ikinci bir şans vermek istedim. Öncelikle şunu kabul etmeliyim yazar kendini okutturuyor, merak ettiriyor fakat sonuç alamıyorsunuz. Bu yazarın üslubu sigara içmek ya da çekirdek çitlemek gibi geldi bana. Hoş değil ama bırakılmıyor. Konusu, karakterleri hepsi üzücü, içinizi ezici cinsten ve hiçbir şey katmıyor insana. Ha bir de şu çok komikti güya savaş zamanı geçiyor; zamanla ilgili tek data kitabın 2.sysındaki iki cümleden ibaret. Kısacası bu yazarı Doğan Yayıncılık'ın başarılı bir reklamı olarak görüyorum.