İskender

ben elif şafağı aşk adlı eseriyle keşfettim.. dili acayip şekilde ağır bir kitaptı ama anlamı büyüktü bende... okuyalı neredeyse 3 yıl oluyor hala aklımda ve tadı damağımda kalan kitaplar arasında.. siyah süt'ü okudum o ayrı bir lezzetti anneliğin kutsal ve zor bir görev olduğunu öğrenmekle beraber içimdeki iç seslerimi de keşfettim.. yazarın tavsiyesi üzerine beynimden sildim kitabı...baba ve .... adlı eseri biraz tarihimizi kötülese de çok güzeldi... bit palas ise fiyaskoydu.. araf süperdi... debra'nın hissettiklerini sanki ben yaşıyormuşum gibi üzerimde hissettim... çok güzeldi... ağır kitap omasına rağmen yaz ortasında başucu kitabımdı... pinhan ise abartıldığı kadar yoktu biraz hayal kırıklığı yaşadım... iskender ise tam fiyasko tam bir hayal kırıklığı! elif şafağın diğer kitaplarındaki uslubu gitmiş yerine başka yazarın uslubu gelmiş! ayşe kulin mi okudum yoksa elif şafak mı bilemedim! yazık....