Karanlığın Şarkısı

Kitap ilk çıktığında gerek ismiyle gerekse konusuyla ilgimi çekmişti. Kitabı temin ettiğim gibi vakit kaybetmeden okudum. İlk birkaç bölüm kurgusu basit gelmişti; karakterlerin yaş aralığı da küçük olunca beklentimi büyük tuttuğumu düşünmüştüm. Ama sayfalar ilerledikçe duygu ve düşüncelerim tamamen değişti.
Evet değişik bir kurgu; genelde okuduğumuz kitaplarda hayran kaldığımız, iz bırakan en az bir karakter olurdu. Bu kitapta ise karakterlerin üzerinde fazla durulmamış benim daha çok ilgimi çeken yazarın oluşturduğu kurgu ve hissettirdikleriydi.
Kitabın konusundan kısaca bahsetmek gerekirse; altı ay önce menenjit yüzünden kör olan Margaret (Maggie) Sanders’in hayatı, yere yapışıp kafasını çarpana kadar hiç de iyi gitmiyordu. Ama kafasını çarpmasıyla birlikte anlıkta olsa hayatına yeniden renkler girmeye başladı.
Maggie’nin tekrar görebilmesindeki gizem nedir?
Neden sadece Ben Milton’u görebiliyor?
Merak eden, ilgisini çekenlere önerebilirim. Açıkçası ben sebebinin geçtiği satırları okurken şaşırdığımı söyleyebilirim.
Kitap çok muhteşemdi, bayıldım diyemeyeceğim ama değişik bir kitaptı.