Kayıp Gül (Kayıp Gül, #1)

Serdar Özkan bu kitaptan önce tanımadığım bir yazardı.Kitabı okurken bu yazarı tanımamakla nasıl bir gaflet içine düşmüş olduğumu düşündüm. Romanın başkahramanı Diana, Paulo Coelho'nun Simyacı'sının başkarakteri Santiago gibi "piramid"ini arıyor. Bu arayış esnasında onu "piramid"ine götürecek olan kişilerle tanışıyor. Hayatın gizemini kavrıyor, kendisi, Tanrı ve insan hakkında daha önce merak bile etmediği şeyleri öğreniyor. Değişim ve dönüşüm bu yolculuğun ana prensibi. Kitapta evrensel değerlerle, Türk kültürünün ve bu değerlerin bir parçası haline gelmiş unsurlarını görüyorsunuz. Bu değerler tabii ki Diana'nın dönüşümünün merkezi gücünü teşkil ediyor.
Serdar Özkan dili hiç zorlamıyor, girift tasvirlerde de bulunmuyor, Diana ve "piramid"i arasında kurulmuş bağı, o çileli yolu, Diana'nın bu yolda kat ettiği evreleri akıcı bir uslupla, sizi yormadan ve romana dahil ederek veriyor.
Kayıp Gül yer yer bir romandan, şiire yükseliyor; daha sonra olay silsilesi size, bunun bir roman olduğunu tekrar hatırlatıyor.