Önceki kitaptan daha güzel ve sürükleyici olsa da Ölümcül Oyuncaklar'ın ilk üç kitabındaki tadı alamadım. Karakterleri -özellikle Magnus- çok sevsem de serinin uzadıkça tadının kaçtığını düşünüyorum. Yine de Cehennem Makineleri'ne yapılan göndermeler beni gülümsetti ve Kardeş Zachariah/Jem sahneleri hüzünlendirdi. Diğer kitabı okuyacak mıyım, evet ama beklentim büyük çünkü iki kitaptır oyalandığımızı ve pek olay olmadığını düşünüyorum. Magnus'un Will'i hala hatırladığını okuyup sevindiğim için 8 verdim. Bu arada Alec bu kitapta iyice saftirikleşti. Olsun hala seviyorum.
Son olarak Jace'in İki Şehrin Hikayesi kitabında Will'in yazdığı notu bulması hoştu fakat zorlama gibi hissettirdi. Yani biliyoruz kitaplar ve karakterler CM ile iç içe ama o kitabın orada işi ne, lütfen.