Kırmızı Elbisenin Hatıraları (Bachelor Chronicles, #5)

Serinin son iki kitabında nedense düşüşler mevcut. Her zaman söylerim, fazla beklenti oluşturulan karakterlerin hikayeleri çoğunlukla vasat çıkar. Bu serinin gözdesi olan "Pippin/Dash çifti" de vasatlık açısından verilebilecek örneklerden biri.

Çoğu kişinin aksine çiftin 27 sene sonra kavuşması anlamsız gelmedi. 50'li yaşlarında kavuşan çiftin hikayeye oldukça değişik bir hava kattığını söyleyebilirim.

Ama geri kalanı oldukça sıkıcıydı. İlk 4 kitap biraz daha heyecanlı olaylar üzerine kuruluyken bu sefer daha çok iç hesaplaşmaların olduğu bir kitap okuyoruz. Fakat o kadar çok havada kalmış ki...

Örneğin kitapta Pippin'in, kocasını oldukça sevdiğini söylüyor yazar fakat bunu kanıtlayacak bir sayfa bile mevcut değildi. Pippin'in kalbi hala Dash diye çarpıyor. Ben bir an bile kocasını sevdiğini sanmıyorum, yoksa zamanında onu sevdiğini kanıtlayacak bir şey görürdüm. Ama dediğim gibi bir satırcık bile yoktu.

Dash desem 27 sene boyunca Pippin'in hasretini çekiyor, bunalımdan bunalıma sürükleniyor fakat barışma süreleri boyunca tek olay içmeyi bıraktıktan sonra bir kez içki komasına giriyor. Sonra hoop, eski Dash oluyor.

Hele Ginger olayında kocaman bir "Hadi ama, bu kadarı da olmaz!" diye içimden bağırdım.

Son olarak kaptanlardan Nate ne kadar iyiyse Jack o kadar berbattı. Jack resmen gıcıklığın vücut bulmuş haliydi. Sonunda Jack için kitap gelecek gibi görünse de şu an için mevcut değil. Ben Nate'i tercih ederdim fakat içimden bir ses yazar Nate'i mahvederdi diyor.