Nihayet okuma keyfine vardığım Korsan 'ı bitirmiş bulunuyorum.Keske bitmeseydi diyeceğim nadir kitaplardan olmakla beraber sevgili Nehir Erdem ,yüreğine, kalemine , gönlüne sağlık diyorum. Her bir kitabının okuma keyif çıtası zaten yüksek iken bir sonraki kitabı nasıl daha çok okunası olabilir diyorum ama oluyormuş demek ki. Şivesi, olay akışı, kurgusu, mübalağasız karakterleri ve renkli kişilikleri ile yer yer hüzünlendim ama bir çok bölümde kahkahalar hak getire, durup durup tekrar okuyup gözümden yaş gelesiye güldüm. Kan olmadan can olmayı, aile olmayı, dost olmayı, sevdayı, evlat sevgisini, sabretmeyi öyle güzel anlatmış ki yazar gönülden alkışlıyorum. Lodos'un Oğulları Tiryaki geliyormuş akabinde. Gelsin gelsin. Tiryaki de ne sanarken kim çıktı vay anasını sayın seyirciler. Hele Barut Reis'in annesinin çocuk sevme şekli ; yok böyle bir orjinallik vesselam. Bizim oraların aynısının tıpkısı. İtalya,Ordu, Trabzon birazcık Afrika arası gezmek isteyen buyursun gelsin Lodos'un Oğulları Korsan'a.