Kurt Ve Kumru

Kitap uzun zamandır kütüphanemin bir köşesinde duruyordu. Okunacak başka kitap kalmayınca iki güne yakın bir sürede bitirdim.

Kitap gayet akıcıydı. Karakterlerin kitap içerisindeki tutum ve davranışları çok başarılı bir şekilde aktarılmıştı. Özellikle Aislinn karakteri her kadının kendisinde taşımak istediği özellikleri barındırıyordu. Ayrıca bizim ülkedeki kapağını da çok beğendim.

Ancak kitap akıcı olmasına rağmen ben baya sıkıldım okurken. Sırf bitirmek için okudum denilebilir.Bunun sebebi kitapta olaylardan çok aşırı aşk üçgenlerinin bulunmasıydı. Maşallah her gören Aisllin ve Wulgraf'a aşık olmaktan kendini alamadı.

Kitapta Aislinn'in üzerine fazlaca düşmüş yazar. Birçok okuyucunun dediği gibi "Kumru" lakabını Wulgarf'ın değil Ragnor'un kullanması pek hoş değildi.

Bana kitabın sonu aşırı saçma geldi. Hadi çocuğun Wulgarf'tan olduğu kanıtlandı ama Ragnor'un, Aislinn'e olan tecavüzünü tam olarak gerçekleştirememesi ve onun bekaretini bozanın Wulgraf olması aşırı saçma ve iyimserdi. Bence yazar çocuğun kim tarafından olduğu da belirtilmeyecekti.

Ve Wulgarf'a kitabın sonuna kadar piç denip duruldu ancak kız kardeşi kitabın sonunda aslında piç olanın kendisi ve öz erkek kardeşi olduğunu, Wulgraf'ın meşru olduğunu söylüyor gel de şimdi sinirin bozulmasın. Bu iki olay romanın bütün gerçekçiliğini aldı.

Ayrıca Gwen kızı o kadar ezdi deniliyor ama ben tam tersini gördüm. Tamam Gwen baya aşağıladı kızı ama Aislinn sürekli verdiği cevaplarla onu susturdu Gwen bunu Aislinn üzerinde başaramadı.

Bana kalırsa yazar bence Kerwick ve Haylan'ın arasındaki aşkı anlatsa daha güzel olurmuş.

Veya Aislinn ;Wulgraf ve Ragnor arasından Ragnor'u seçse ve onu adam etme çabaları anlatılsa daha beğenirdim.

Ve şu dikkatimi çekti. Ben yazarın kurduğu bazı cümleleri anlamakta zorluk çekiyorum bunun çevirmenden kaynaklandığını sanmıştım ama her kitabını aynı çevirmenin çevirmemesi sonucu sorunun yazarda olduğunu gördüm.

Yazarı ve anlattığı konuları severim ama benim en hayal kırıklığına uğradığım eseri bu kitap oldu