Çok zor okunan bir kitaptı. Zorlusu Kumrunun çektiği acılardı. Her iki erkekten de çekmediği kalmadı. Kitabı yarıladığımda Allah allah dedim kitap mutluluğa yelken mi açıyor nerdeeee acılara devam.
Kitabın sonlarına doğru öyle şeyler oldu ki koca 500 küdür sayfayı okuduğuma bir kat daha sevindim, durdum düşündüm helal be dedim yani müthiş bir kurgu.
Hani derler ya ilmek ilmek işlenmiş kitap aradan geçen zamandan karakterlerin bazen anlamsız gelen-sıradan hareketlerine kadar her bir parça yapboz parçaları gibiydi.