386 sayfa boyunca Bradbury'nin içe dokunan ve çarpıcı şiirsel cümleleri ile korkudan, kara mizaha, dramdan gerilime bir edebi türler yolculuğu adeta bu kitap. Ve bu yolculuğu Mars'ta yapıyor olduğunuzu düşününce kitabın daha da özel bir hale gelmesi kaçınılmaz oluyor. Kitap boyunca özellikle yalnızlık duygusunu çok yoğun hissettim . Beni en çok etkileyen öykü, Rus yapımı bir kısa animasyon filmi de çekilmiş olan "Yağmur Çiseleyecek" oldu. İnsanların gidişinden sonra bile otomatik olarak her gün dakik bir şekilde çalışıp kahvaltı sofrası kuran , evi temizleyen , akşam eğlencelerini hazırlayıp şiir okuyan robotların olduğu o ev çok etkiledi beni.
Fahrenheit 451'e giriş diyebileceğimiz ve Edgar Allan Poe'ya saygı duruşu niteliğindeki "Usher II" de bir başka özel öyküydü benim için.