Bir döneme damga vurmuş, adina kampanyalar duzenlenen, konserler verilen, yasama tutunmasi adina yardimlar toplanan lösemi hastasi Burçak Çerezcioğlu 'nun güncesi...
Okurken , yasamin ne kadar onemli olduğunu, degerli oldugunu, yok yere can sikmanin, birilerini uzmenin, uzulmenin ne kadar anlamsiz olduğunu yuzumuze vuruyor Burcak kardesimiz. 16 yaşına 5 gun kala gozlerini yumdugu hayatina 40 yillik bir yasam, olgunluk, aci sigdirmis. Ama aciyla da yaşamayı bilmis. Mucadelesinden hicbir an vazgecmemis. Cunku hayat mücadeleyi gerektiri oyle degil mi ? 😕
Deli dolu, uçarı bir kiz olan Burçak 'in gun be gun olume gidisini okumak insani gercekten kotu ediyor. Kitabin sonunda da maalesef birikmislik zirveye ulasiyor. Hissedebilen herkesi aglatacak seviyeye getiriyor. 😔
Henuz kucuk yas, genclige dogru girilen yol , aşklar, arkadasliklar, aile...Hepsini ayri ayri koymus kisacik ömrümün içine. Asklari onu hayati baglamis ,kurduğu hayaller ozellikle de ABD ruyasi,gerceklesen ABD ziyareti onu yasamina kazandirmis tekrardan. Insan hayalleri ugruna yaşar zaten. Tam bitti derken tekrar baslamak...🌿
Ve maalesef tamam iste bitti derken yitip gitmek... Okudukca hayata tutunmayı kendimize ilke edinecegimiz, mucadeleden asla vazgecmemeyi ogrenecegimiz;sevgiyi,aski,güzellikleri odak noktasi haline getirecegimiz bir hayatin pesine dusmemiz gerektiğini öğretti Burcak bizlere. Toprak olmus,simdi sadece yazdıklarıyla aramizda olan Burçak 'in fotoğraflarına bakmak da ayri bir huzunle dolduracak icinizi eminim. 😔
Ve hayat ;
Bir babaya bunu yazdiracak konuma da getirebiliyor ne yazik ki.
" Sabahlari
Hasta uyanmani istiyorum
Hastaysan eğer
Yaşıyorsun demektir. "
Kiymetini bilelim her anin, cunku an'lar tukenecek hazirliksiz sekilde. ✌