Melekler Zamanı

300 sayfayı bir günde okuyup kalan 244 sayfayı 3 günde bitirmeyi başarabilen biriyim ben. Çünkü kitabın bitmesini istemedim. Sonunu deli gibi merak etmeme rağmen bitmesin diye uğraştım. Genelde okuduğum kitapların karakterlerinden ayrılmak zor gelir zaten ama bu sefer daha da zordu. Daha kitap bitmeden birkaç ay geçse de tekrar okusam diye planlar yapmaya başladım ki okuyacağım da.

Her zaman söylüyorum @fatmaerdek günümüz yazarlarının arasında parmakla gösterileceklerden diye... Hem anlatım hem de özgünlük olarak o kadar ayrı bir yerdeki onun kitapları... Ne desem nasıl desem bilemiyorum.
Melekler Zamanı hayatım boyunca unutamayacağım bir kitaptı. Yusuf'un çocuk çaresizliği, Barlas'ın yetişkin yalnızlığı, Nesil'in kendine has cesareti ve Yesra'nın küçük anne kalbi... Kitabı okurken hepsiyle apayrı bağlar kurdum. Yusuf'un çaresizliği altında ben ezildim, Barlas'ın yalnızlığı beni esir aldı, Nesil'in cesaretiyle ben gururlandım. Kardeş sevgisinin en büyüğünü gösterdi bana, bazı durumlarda kendimi sorguladım "Acaba ben yapabilir miydim bunu?" diye.

Yok mudur böyle hikayeler gerçekte, vardır tabi ki de. Kendinden uzak olunca yok sanıyor insan. Hele ki bizim ülkemizde olmayacak şey değil bu. Ben okurken dayanamadım bu acıya, Yusuf'lar, Yesra'lar nasıl dayanır ki? Allah kimseye göstermesin bu zorlukları. Kimse hak etmiyor bunu.
Hep söylüyorum Fatma abla yazsın, ben hiç düşünmeden okuyayım. Yine mükemmel bir kitaptı. Okumayan, tereddüt eden varsa eğer daha fazla beklemesin. Okuduğu zaman beklediği zaman için pişman olacak çünkü.