Muhteşem Gatsby

Bu çok üzücü.
Bu gerçekten çok üzücü…
Bir süreliğine kendi kabuğuma çekilmek istiyorum sadece.
Yalnızca bir kitap değil de gerçek yaşanan bir olaydan alınıp sürekli kendini sonsuzlukta tekrar eden bir anı gibi hissettirdi bana. Sayfaları kapalı bile olsa sanki aynı olaylar silsilesi kendi içinde tekrarlanarak yıkım gerçekleşiyormuş gibi. Yaşıyorlar, ölüyorlar ve başa dönüp yine aynı yere geri dönüyorlar.
Fazla bağlandım ve üzüldüm bu yüzden.
Önemli karakterler dışında kalan isimleri okumadım bile hatta öyle bir an geldi ki yazar tüm karakterleri tek bir sayfada sıralamıştı: şu an nasıl 15984173 rakamlarını okumadığınız gibi es geçtim hepsini.
Ve Daisy’nin ikinizi de sevdim demesi… paranızı ve bana sunduğunuz imkanları sevdim dese daha doğru olurdu bence
Keşke senin için bir şeyler yapabilseydim Gatsby, keşke...
Kalbini görüyor, anlıyor ve onun için yas tutuyorum

"Bu hayali sürekli büyüterek, elinin altındaki bütün parlak tüylerle onu süsleyerek, bu hayalin içine bir yaratıcılık tutkusuyla atmıştı kendisini."