Mutluluk (Sequel, #3)

Mutluluk kitabının baskısı yıllar önce tükendi, yayınevi yeni baskıyı satışa sunmadı. JM''ı sonradan keşfeden okurlardan biri olarak bu kitabı uzun zaman sonra, sahaftan bulabildim. Ve haftalarca sahaf aşındırmanın çabasına değer bir kitaptı.

Elizabeth ve Ian ikilisi birbirlerine çok uyumlulardı, çok güzellerdi. Aralarındaki diyaloglar, sevgileri okurken yüzünüzde bir gülümseme, ara sırada ağızdan kaçan kahkahalara neden olacak. ilerleyen zamanlarda ortaya çıkan yanlış anlaşılmalar, çetin sınavlar ilişkinin tuzu biberidir bence. Ki aslında tuz ve biber bayağı fazla olmuş ama olsun. Barışmalarını ve mutluluklarını okumak, o sahneleri beklemek oldukça keyifliydi.

Yan karakterler, onların araya giren düşünceleri akış açısından oldukça keyifli oldu benim için. Çoğu yazar bunu yapmıyor, yapanların çoğu ise pek uydurmayı beceremiyorlar bana göre.

Historical romance diğer türlere nazaran daha az değer görüyor ülkemizde, baskıda bitmişken biraz gıcıklık, birazda fesatlık ile okumayın diyorum efendim. Ian benimdir, başka kimselerle de paylaşmam.

***

“Bir şeye canın sıkılınca düşünmeden para harcamaya mı başlıyorsun?”
Ian gülmekten boğulacak gibiydi. Yalan söyledi.“Evet.”
“Bu huyundan vazgeçmelisin.”
“Denerim.”
“Sana yardımcı olmaya çalışacağım.”
“Lütfen yardımcı ol.”
“Kendini benim ellerime teslim edebilirsin.”
“Bunu iple çekiyorum.”
Ian hayatında ilk defa kahkahalarla gülerken bir kadını öpüyordu.
***
Ian boğazında düğümlenen kahkahaları yutarak, ”Sanırım, bunun nedeni, elimde, onun kazanacağı paradan çok daha önemli bir şey olduğunu görmesiydi,” diye cevap verdi.
Genç kadın büyülenmiş gibiydi.”Gerçekten mi?” dedi. “Nedir o?”
“Gırtlağı.”