daha ilk sayfalarından okuyucusuna hiç akıldan çıkmayacak aforizmalar armağan eden romandır.
şatila kampının doktoru hamza, kızı filipina'ya bir mektubunda şöyle der:
"bir insan bir insanda başka bir hayatın kapısını görünce aşık olur. ne mutluluktur öte yandaki, ne de tadıyla meraklandıran bir acı. aşk diye buna denir: bir insan bir insanda tekinsiz bir ev görür. ben annende öyle bir kapı, öyle bir ev gördüm."