Kitap bazen olayların eksik kaldığını düşündüğüm kısa bölümlerden oluşmuş.
Komik bulduğum sahneler okumayı zevkli ve akıcı hale getiriyor.
Mario Jimenez’in şair olma yolundaki deneyimleri, Neruda’dan kaptığı ve çalıştığı betimlemeleri okumak keyifliydi. Merakımı yenemeyip kitabın içinde geçen şarkıları da dinlemek hoşuma gitti.