Nietzsche Ağladığında

Arkadaşımın tavsiyesi ile elime alıp elimden bırakmadan okuduğum bir kitap.Aslında hiç karşılaşmayan iki insanın yaşadıkları ümitsizlerinden kurtulmanın öyküsü.Breeur ve Nietzsche farklı dünyaların ama aynı korkuların, yanılsamaların ve anlamsız anlamların heybesini yüklenmiş iki insan. Breur, Nietszche’in aynası olmak isterken Nietzsche kendisine ayna olur ve nihayet bu aynada Nietzsche kendisini görür; böylece başlar hikayeleri.