Oz Büyücüsü

Çocuk masallarını yetişkin gözle okumanın keyfi bir başka oluyormuş. Biraz da hüzün vermiyor değil hani. Misal ilk okuduğumda o varolmayan ülkeler ve aslında canlı olmayan canlı karakterlerle büyülenmişken, şimdi alt metni ve Amerikan tarihi simgelerini ayırt edebiliyorum. Donanım açısından iyiye işaret olsa gerek fakat masal olarak değil bir romanmış gibi okuduğum da bir gerçek. Ama en önemli farkı finalde hissettim. Çocuk aklımla sadece bir arkadaşlık öyküsü olarak kabul etmiştim. Şimdi ise önemli bir yaşam deneyimi olarak gördüm. Kendine inanmak açısından bir çok kişisel gelişim kitabıyla kapışır hatta.