Pablo Escobar Benim Babam

http://illekitap.blogspot.com.tr/2017/01/juan-pablo-escobar-pablo-escobar-benim.html

Pablo Escobar'ın oğlu tarafından yazılan kitap aslında beklediğimden farklı çıktı. Neden derseniz eğer, oğlu tarafından yazıldığı düşünülürse ben bir yerde yaptığı illegal işlerin ardında kendini haklı çıkarabilecek sebepler olduğunu falanı filanı ve biraz da dram ve trajedi katarak anlatılacağını düşünmüştüm. Ama yanıldım. Beklediğim gibi değildi. Her şey olduğu gibiydi.

Kesinlikle bir haklı çıkarma modu yoktu, Pablo Escobar'ın küçük hırsızlıklarla başlayıp büyük oynamasına kadar olan her şeyi olduğu gibi anlatılmış hissi uyandırıyordu. Ahh, bir de hani bakın o bir suçlu ama iyi bir suçlu halka yardım ediyordu imajı da verilmemişti.

Ahh, evet halka yardım etmiş. Bunu anlatılan olaylar döngüsünde direk ifade etmese de olay içerisinde fark etmek mümkün.

Karısını aldatmasını, karısının ona karşı tavrını... aşırı lüks yaşamlarına ve sonrasında nasıl sefalet düştüklerine... dostlarından akrabalarından sırtından bıçaklanmalarına kadar her şeyi anlatılmıştı olduğu gibi bu yönden güzeldi.

Pablo Escobar'ın her şeye rağmen ailesine karşı olan sevgisi ise... bütün o pis işlerin arasında en gerçek olan şeydi bence.

Kitap sadece Pablo Escobar'ın hayatına da değinmiyor, onun ölümü sonrasında ailesinin yaşadıklarını da anlatıyor. Neler yaşadıkları, nasıl zor durumda kaldıkları, nasıl tehdit edildikleri ve dahasında düşmanların istedikleri intikamı anlatıyor.

Ancak çok fazla tarihi detay ve bir hayat hikayesi olduğundan akıcı ilerlemediği için zaman zaman okurken sıkıldığımı itiraf etmeliyim. Tüm o hukuki - emniyet birimleri ya da gizli ajan birimleri isimleri falan bir yer de hepsinin birbirine girdiğini ifade etmeliyim. Bir yerden de zaten atladığım sayfalar da vardı.

Ama şunu söyleyebilirim ki bazı insanlar suçlu olmak için doğarmış... Okurken Pablo Escobar'ın da suçlu olmak için doğmuş gibi bir hissiyata kapıldım. Çünkü yaptıkları küçük hırsızlıklardan tutunda büyük uyuşturucu ticaretine kadar aklının çalışma tarzı pek de normal bir insanınki gibi değilmiş.

Neyse, bu tür kitapları sevenler için güzel bir kitap olabilir ama benim tarzım değildi. Zaman zaman sıkıldığımı ara vererek okuduğumu ve bazen sayfa atladığımı itiraf edebilirim. Buna rağmen bir hayat hikayesi olduğu da düşünülürse benim için orta şekerde bir kitaptı.

Bu tür sevenlere tavsiye ederim ama benim okuduğum türde okuyanların pek seveceği bir kitap değilde diyebilirim.