Büyük bir umutla başladığım adı beni çeken bir kitaptı.Başlarda yazarın üslubunun güzel olduğunu fark ettim.Bu beni devam etmeye iten bir sebepti.Okudukça da merak ettim.Ama kitap ilerledikçe sıkıldım.Okurken bana haz veren edebi bir eser olmamasının yanı sıra sadece merak ettiğim için okuduğum kitapları beğenmediğimi fark ettim.Bir kitap akıcı, sade, sıradışı, üslubu güzel olduğu için okunur.Bunlar olmadığında devreye kurgu girer.Kitabın dili güzel olmasına rağmen kurgu çok yetersiz hatta bazı bölümlerde mantıksızdı.Amaç sadece kitabın sonuna kadar katil tahmin edilemesin, sonunda merak ettireyim.Yazarın hakkını yememek gerek ki ilk 250 sayfada katil tahmin edilemiyor.Lakin ilerledikçe tahmin edilebilir bir duruma geliyor.
Araya sıkıştırılan tadı damakta kalan Patasana bölümü çok güzeldi.Kitap bölüm bölümdü ve her bölümün sonundaki cümle diğer bölümün başlangıç cümlesiydi.Çok hoş küçücük bir ayrıntıydı.
Bence bu kitabın hem en güzel hem de en yetersiz olan yanı kurgusuydu.Çok yaratıcı bir konu seçilmiş olsa da kurgu eksik kalmış.Katili merak ettireyim derken eksiklikler bırakılmış bir kitaptı.
Hep yermiş gibi olmayayım güzeldi hoştu en önemlisi farklıydı...