Giriş ve sonuç tatmin etmesine rağmen kitabın orta kısımları(yaklaşık 200 sayfa) aşırı yavandı. İlk kitapta OASİS içinde yaşadıkları macera son derece doyurucu referanslar içeriyordu. Burada nerdeyse 200 sayfa sadece bir yönetmenin filmleri ve bir müzik ikonu ekseninde ilerledi. Sonuç olarak ilk kitabından sonra yazdığı 2 kitapta da Ready Player One etkisi oluşturamamış bir yazar olarak görmeye başladım Ernest Cline'ı.