Yalnız kaldığımı düşündüğüm bir zamanda okumuştum bu kitabı. Kitabın güzelliği, sayfalarda ilerledikçe Tsukuru'nun kendini farkında olmadan bulmaya başlaması. Kendimize söylediklerimizden daha fazlasıyız. Akıcı bir dili var, Murakami sadeliği diyebiliriz buna.