Ritüel

Dört arkadaş yıllar sonra dostluk tazelemek adına birkaç gün sürmesi gereken doğa yürüyüşü yapmaya karar verir. Fakat bazı terslikler olur ve yollarını kısaltmak için ormanın içinden geçmeye karar verirler. Çok yanlış bir karardır.

Yeni türler deniyorum. Bu yüzden yazarın Daire 16 kitabını okumuş, hiç sevmemiş, zorla bitirmiştim. Bu kitap bu türe verdiğim ikinci şanstı.

Okurken bir çok kez aklımdan şunu geçirdim. Bu kitabı beğendim, çok iyi ama neden? Beni çok korkutmadı, sinirlerim gerilmedi, rüyalarıma girmedi ki okuyan çoğu kişi cidden korkacaktır. Hala tam cevabı bulamamış olsam da şöyle söyleyebilirim: Karakterler... Her türden insanı dört kişide özetlemiş. Okumaya başlayınca birinin tarafını tutup onun kurtulmasını umarak yolculuğuna siz de katılıyorsunuz. Çok fazla sıkmadan belli aralıklarla önemli olaylar olduğu için kopmuyorsunuz. Ben daha en baştan kimin kurtulacağını anladığım için onun tarafını tuttum. 🤭 Bazı konularda çok hak verdim. Ormanın içindeymiş gibi hissetmedim belki ama Luke sanki benmişim gibi hissettim. O öfke hali bana çok uzak değil Luke seni anlıyorum dostum. Hayatta ne önemlidir mesajını bir de bu açıdan bakarak görmüş oldum. Şu hayatta elektrik, su olmasa ne yapardım diye düşündüm. Bunun için daha donanımlı olma kararı aldım. Bazı şeyler bize hiç uzak değil. Sadece öyle sanıyoruz. Beni böyle etkilediyse güzel kitaptır okuyun derim.

NOT : Bu yorumu yazdıktan sonra öğrendim ki filmi de çekilmiş. Çocuklar uyurken izleyebilirim. Özellikle çatı katı sahnesi nasıl merak ettim. Ama film çok korkutucu olacaktır eminim. Tırstım.