Saatleri Ayarlama Enstitüsü
Ahmet Hamdi Tanpınar
Tanpınar'ın ilk okuduğum kitabı Huzur'du. S.A.E Huzurdan oldukça farklı. Bu kitapta Tanpınar'ın muzip tarafı ağır basmış. Huzur çok dingin, ağır başlı bir kitapken, S.A.E maceraperest, akıcı, komik ve şaşırtıcı. Tanpınar absürdü ince ince işlemiş roman boyunca.
Çok iyi bir gözlemci. Cilt cilt kitapların anlatmak için kendini yırttığı konuları çok farklı karakterler yaratarak bir çırpıda anlatıvermiş.
Halit Ayarcı, Hayri İrdal, Nuri Efendi hepsi birer dönem aslında. Geçmiş ve gelecek...Üslubu bir miktar zorlayıcı olmasına rağmen keyif verici.
Tanpınar gerçek bir usta.
Kitap'ın Halit Ayarcı ile başlayan kısmını okuduktan sonra, keşke şöyle adam gibi bir prodüksiyon ile hiç bir şeyden korkmadan, ön yargılarımızı yıkarak bir filmini çekebilsek diye düşündüm. Umarım bir gün olur.
Yorumlar
« geri
ileri »
Çok fazla karakter var diye hatırlıyorum. Hatta tartışması da yapmıştık kendi aramızla. Karakterleri karıştıranlar olmuştu. Ben okumadım tabii :))
Evet Ahmet, Oldukça fazla karakter var. Bir kısmı gereksiz , konuyu uzatmaktan öteye gitmiyormuş gibi görünse de sayfalar ilerledikçe birbirine bağlanıyorlar. Aslında karakterlerin tamamı Romanın kahramanı ve anlatıcısı Hayri irdal'ın yaşamını zenginleştiren, onun kişiliğini oluşturan birer öge. Zira Hayri İrdal hepsinden bir şey öğreniyor. Hayri irdal dediğimiz ise aslında dönemin Türkiye'si. Geçmişi, günü, geleceği...
Geçmişi Nuri Efendinin derinliklerinde saklı geleceği Halit Ayarcının "realizmi" ve maceraperestliğinde.
Tanpınar bir dönem siyasetin içinde de yer aldığından olacak bürokrasiye( ülkemin hala geçerliliğini koruyan sorunlarına) ciddi göndermelerde bulunuyor. Yalnız bürokrasi değil, toplumun dönüşümü, sığlaşması hepsi ince ince, ağlanacak hale güldürerek işleniyor.
Reşat Nuri Güntekin'de yaprak dökümün de değinir bu konuya ancak o daha dramatize eder konuyu. Bu da gerçeği bir miktar ağdalandırır. Oysa Tanpınar gerçekleri, tebessümün uçarılığına havale ediyor .