Ah Judith ahh... elimdeki son Judith McNught kitabı okumanın hüznüyle doluyum... Henüz okumadığım bir kitabı daha olduğunu düşünerek kendimi mutlu etmeye çalışıyorum.
Açık açık söylemek gerekirse şimdiye kadar okuduğum McNaught kitaplarından en düşük seviyedeki kitabıydı. Bilmem ilk romanı falan mıydı ama diğer kitaplarının yanında biraz sönük geldi. Güzeldi, akıcıydı ve aşk doluydu belki ama bana biraz aşk doluluğu konusunda eksik geldi. Neden böyle hissettim okurken bilmiyorum ama McNaught kitapları okurken aşkı genelde iliklerime kadar hissederken bunda o hissi yakalayamadım...
Ramon'un maço erkek havalarındaki tutumu ve buna rağmen Katie'ye karşı uzlaşmacı ve ımmm... yumuşak... anlayışlı... aslında tam olarak hangi kelime karşılığı olur karar veremedim... çok güzeldi. Sinirlendiğinde, gururu kırıldığında bile öfkesini kontrol edebilmesi iyiydi. Katie'nin de geçmişindeki izleri atamadığı için kendini aşka kapamasını okumak ilginçti... güzeldi diyemiyorum ya da nefes kesici... çünkü sadece okumakta kaldım :( her şey bir anda oldu bitti gibiydi. Yani Ramon, Katie'ye yer sordu, onu adamdan kurtardı ve aşık oldu... Allah aşkına inandırıcılık bile yoktu bunda...
Neyse, McNaught sevgim o kadar güçlü ki onun bir kitabını kötü yönde eleştirmek ihanet ediyormuşum hissi uyandırıyor :))
Her şeye rağmen kitapta kahkaha attığım sohbetler vardı. Her ne kadar duyguları hissettiremese de bazı diyaloglarda oldukça eğlendiriciydi. Bunlardan birini sizinle paylaşmak istiyorum :))
"Biraz yorgunum. Sanırım uyumaya gideceğim."
"Peki yatakta ne düşünüyor olacaksın?" Ramon şaka yapar gibi sormuştu.
"Mutfak için renk düzenini," diye yalan söyledi Katie.
"Ah, gerçekten mi?"
Katie gülerek kafasını salladı. "Sen ne düşünüyorsun?"
"Ananasların toptan fiyatını."
Ve... ve... Söylemeden geçemeyeceğim bir yer daha var. Katie, anne ve babasına Ramon ile evleneceğini söylediği zamanki konuşmalar da çok güzeldi. Hele annesi ile babasının yalnız özel olarak konuştukları zaman çok iyiydi :))
Genel anlamda Judith McNaught kalemine göre sönük olsa da diğer yazarların kalemine göre fena bir kitap sayılmazdı. Kolay okunabilen ve çabucak biten bir kitaptı bu yüzden tavsiye edebilirim. Ancak McNaught kaleminin gücünü biliyorsanız büyük bir beklentiyle okumayın :))
http://illekitap.blogspot.com/2013/04/judith-mcnaught-sana-ihtiyacm-var.html