Şato

Tam bir Kafka romani. Insan okurken sinirleniyor, o kadar akici bir anlatim ama bir türlü sonuca vardirilamayan meseleler.
Kadastrocu olarak ataniyorsun ama ne terslikler silsilesidir ki atandığın yere bir türlü ulasamiyorsun.
Şato , dibindedir; an kadar yakindir belki de.. Ama asir kadar uzak tutan zalim bürokrasi, sistem yalakasi insanlar, varligi yoklugu belli olmayan kişiler, aşk , entrika , şüphe hepsi bir olur küçücük köye hapseder adami. Kipirdayamaz. Kendini kadastrocu iken hademe olarak bulur.
Kitaptaki karakterler de tıpkı kitap gibi esrarengiz huviyettedir. Kitap zaten okudukca okutur ama okurken düşündürür yahu ben nereye gidiyorum diye. Bu garip duzen beni hangi kiyiya atacak diye okurken dahi sezebiliyorsunuz.

Ve en nihayetinde kitap , yarim birakiyor kendini. Evet Kafka'nin tamamlamadigi, yarim bıraktığı, ucu açık sekilde biraktigi bir roman önümüzde.
Okuyucuya birakmis velhasıl kelam gerisini.

Kitap kolay okunan, zor anlasilan, sabir gerektiren , kesinlikle ve kesinlikle yuzde yuz kendinizi vererek okumaniz gereken bir eser.
Şahsen, daha sonra gerceklestirecegim eylemdir bir daha okumak.
Bir sosyal eleştiri niteligindeki Dönüşüm, bir hukuki elestiri niteligindeki Dava ve simdi de burokrasinin ve sistemin icinde kaybolmus, sisteme kole olmus insanlara , duzene eleştiri mahiyetinde bir eser okudum.